WORKING on the holiday

goeie s'morges luitjes,

Er was eigenlijk al een tweede verhaaltje klaar maar vanwege weinig bereik op de farm hadden we deze nog niet gepost, dus het tweede verhaaltje wordt een wat langer verhaaltje!

We zijn al weer een paar weekjes verder in de afgelopen tijd zijn we druk bezig geweest werk te zoeken om ons tweede visum te kunnen laten ingaan. zoals we vorige keer zeiden hadden we twee aardige duitse leuten meegenomen op reis. Dit maakte het wel iets lastiger om werk te vinden.

Doormiddel van een mooie add te plaatsen op gumtree dat we naar werk zoeken leverde na twee dagen veel succes op na eerst niks te horen werden we opeens gecontact door een stuk of 8 lui vragend of we wel voor ze konden werken. Uiteindelijk hadden we toegezegd aan iemand tot de volgende met een beter aanbod kwam en we diegene weer afbelde, dit hebben we twee keer gedaan tot we gevraagd werden om te werken op een dairy farm in Cohuna. Dit was een ontzettend vriendelijke man maar was bereid ons de eerste week maar 60 dollar per dag te betalen, omdat we nog geen ervaring hadden op het gebied van koetjes melken. Amien bleek al gauw een natuurtalent op het gebied van boerderijtje spelen. Desondanks ze van top tot teen compleet onder gescheten werd hield ze zich goed staande. En dit was opzich een redelijk aanbod vooral nadat het duitse meisje een litertje of 1000 per ongeluk door de drain liet gaan. Helaas waren wij hier de dupe van want hierna was de boer ook niet echt meer bereid meer te betalen wat wij(Jeroen en Amina) toch wel graag hadden 'we moeten wel een beetje rond komen'. Terwijl Amien zo goed als al het werk deed bij het melken. Na een dag of tien bleek dus dat de duitsers hier anders over dachten en die hadden op ze duits achter ons rug om geregeld dat zij 3 maanden konden blijven. Hier waren we niet al te blij mee want de boer melde ook al gauw dat hij nog een weekje werk voor ons over zou hebben. Hierdoor werd de sfeer tussen de koppels er niet echt beter op dus hebben we meteen gezocht naar nieuw werk. Nu moest Amien de duitse jongen ook leren om te melken en was het een gruwelijk gezicht dat hij heerlijk even in ze mond werd gescheten 'hmmmm jammie'.
Die zelfde dag kregen we meteen weer een aantal aanbiedingen via gumtree, waarvan twee boerderijen erg dicht in de buurt waren. Na dit te weten te zijn gekomen zijn we op de huidige boer afgestapt en hebben we even wat informatie op gedaan of deze lui een beetje eerlijke lui waren. Hierbij werd ons verteld dat de dichtsbijzijnde we beter niet heen konden omdat we dan opgescheept zaten met een creepie moeder en zoon waar je blijkbaar een hele week moeders ranzige gestoofde vlees moet eten, dit waren de verhalen binnen het dorp, oftewel niet echt een plek voor ons om heen te gaan. Dus we zijn naar de tweede bestemming gegaan waar we op dit moment nog steeds zitten aan de Yarrawalla east road(the middle of nowhere). Het dichtsbezijnde dorpje is Pyramid hill en heeft niet veel te bieden, dit zit op zo'n 20 min afstand. Een beetje van Schagen naar Alkmaar rijden elke keer voor helemaal niks!! Het dorpje heeft een supermarktje die natuurlijk zo duur als wat is en er is een school voor de kinderen van de boer.

We zijn dus van plek verwisseld maar doen nog steeds ongeveer hetzelfde werk. Op dit moment werken we voor een aardig stel die vandaag(23 december) hun 3e kind erbij hebben gekregen en het broertje van de boer. Het grote verschil alleen is dat we eerst op een boerderij zaten met 250 koeien en nu met bijna 600 koeien!! Dat is zo'n anderhalf uur langer aan melk tijd. Er wordt op dit moment dus gewoon hard gewerkt zo hoefde Amien op de vorige boerderij de anderhalf uur te melken en mocht Jeroen heerlijk op de traktor het graan uitgooien en de velden een beetje inrichten. Dit zorgde ervoor dat we alleen maar van 5 uur s'morgens tot half 8 aan het werk waren en vanaf 3 tot half 6. En nu moeten we allebei de koeien melken en hebben we in de middag allemaal rot klusjes. We werken nu dus ook van 5 tot 9 vervolgens mogen we van 10 tot 1 lekker een beetje in het meestal lekker warme zonnetje op het veld bakkend rot klusjes doen en dan van 3 tot 6 de laatste melk shift doen. Dit zorgt er natuurlijk wel voor dat we een lekker extra centje bij verdienen maar dat mag ook wel als je soms een dag van 11 uur maken.

Het is in ieder geval best zwaar leven op de boerderij vroeg op en laat klaar. Wat helemaal erg wennen is is het ongedierte dat er hier allemaal zit rond de boerderij. Wij zitten in een mooi vrij staand huisje 2 min van het huis van de boer. Waar we de eerste ochtend wakker werden en twee vriendelijke huisgenoten tegen kwamen, dit waren redelijk grote spinnen. Deze zie je in nederland alleen maar in de dierentuin achter glas zitten!!! En wie mocht er voor zorgen dat ze verwijderd werden!!! Nou dat was wel duidelijk van Amien dr gezicht te lezen toen ze ze tegen het lijf liep... Helaas zijn de spinnen hier niet de enige gezellige beestjes die je zo nu en dan ziet lopen. Nee laatst was gelukkig de boer de sjaak die reed met de motor over een van de velden toen hij werd aangevallen door een brownbelly slang. Die moest natuurlijk getoont worden dus die gooide hij al rijdend bijna in ons nek toen we op het veld aan het werk waren. Er moest natuurlijk even een foto'tje gemaakt worden, even kijken wie er langer was Amien of de slang?? Het scheelde niet veel! Jeroen heeft laatst nog het leukste klusje op de farm gehad samen met de boer ze broertje: even de SHIT PIT uitgraven!! Jawel erg gezellig dat is waar de intieme momenten zijn dus even een foto'tje samen gemaakt!!

Nou verder is er niet heel veel te vertellen in onze vrije weekenden(ook niet elk weekend dus). Gaan we richting de stad en overnachten we lekker in een motel in het stadje Echuca. Leuk stadje met een oud gedeelte waar we van plan zijn binnenkort met een steampaddler over de Murray river te gaan varen.

Nou we zeggen dus weer tot de volgende keer, dat zal weer even duren want de echte avonturen gaan pas eind februari gebeuren als we klaar zijn op de farm(daar kijken we erg naar uit)!!


3e verhaal begint vanaf hier:

Want we hebben het niet gehaald tot eind februari op de farm! Dit omdat we gewoon ontslagen zijn. Jeroen was niet zo lekker tijdens het werk en vergat nogal iets belangrijks, waardoor onze vriendelijke boer nogal wat geld verloor. Door deze gebeurtenis kon hij niet anders dan ons laten gaan. Dit vonden wij heel vervelend maar niet heus want we waren er helemaal klaar mee. We hebben in ieder geval ondervonden dat Dairy farmen zwaar werk is, en een ontzettend schijt klus!

Na ons ontslag mochten we gelukkig de rest van de week daar nog blijven omdat we onze huur hadden betaald voor de week. Dit gaf ons mooi de tijd om al onze aangeschafte boodschappen uit de vriezer een beetje op te eten en vervolgens de spullen die mee konden weer in te pakken. Vanaf de boerderij vertrokken we de 11e van januari en zijn we door gereist naar Adelaide wat wij een hele mooie stad vonden(voor degene die niet weten waar dit is south australia/midden onderin). De stad is blijkbaar gepland opgebouwd waardoor alles mooi ruim is opgezet. Hierdoor weinig files en gewoon goed toegankelijk met de auto. In de stad hebben we 3 nachtjes geslapen en hebben we lekker in de stad de toerist uitgehangen oh en heeft Amien meteen mooi nieuwe schoentje aangeschaft want winkelen in een grote stad kan natuurlijk niet ontbreken.

Omdat we een beetje klaar waren met het werken besloten we dat het tijd werd voor wat relax tijd en na enige tips zijn we vanuit Adelaide naar Victor harbor gereden een mooi stadje aan de kust. Hier boekde Jeroen erg optimistisch meteen 5 nachtjes op een nogal dure camping die wel lekker aan het strand zat, maarja als het die dagen voor het meer en deel daar behoorlijk waait dan wordt je daar natuurlijk niet blij van! Gelukkig was er genoeg moois te zien van de natuur hier om heen en de dag dat het niet heel hard waaide konden we van dichtbij mooi de dolfijntjes de baai in zien zwemmen, dat toverde toch wel weer een smile op onze gezichten.. Na onze heerlijke relaxte dagen in Victor harbor besloten we richting Kangeroo Island te gaan oftewel KI waar iedereen vol lof over vertelde. En niks was minder waar want KI, alhoewel je even wat moet investeren om de ferry op te mogen, was echt prachtig. Van de 4 nachtjes die we op het eiland hebben door gebracht waren daarvan 2 in de national parks. Dit was even wennen na het luxe huisje bij de farm nu in de tent die helemaal omringd werd door alle dieren op het eiland want het heet natuurlijk niet voor niks KANGEROO island.. De eerste rimboe nacht zat er na onze verhaal te hebben verteld aan iemand een mannetjes koala naast onze tent zijn terretorium af te bakenen. Het beest liep een beetje aan het boompje naast onze tent te trekken en een beetje hard te heigen en te doen erg creepy als je dat zo een meter naast je hoort. De tweede nacht hebben we samen met twee duitse dames een nacht wandeling gemaakt door het national park met de hoofdlampjes op waar we echt tientallen kangeroos en wallabies zagen hoppen. Eenmaal bij de tent weer aangekomen bleek er een possum rond de tent te zoeken naar wat voedsel in ieder geval dus genoeg beesten om je heen. Op het eiland zijn we naar een wildlive park gegaan, dit is een soort dierentuin alleen hier mag je dus bij de nog kleine kangeroos en wallabies naar binnen lopen en ze voeren, dit was echt onwijs lief! Verder hebben we natuurlijk alle bezienswaardigheden op het eiland bekeken zoals de remarkable rocks en de admirals arch wat een aantal onwijs mooie gesteentes zijn die zichzelf blijkbaar omhoog hebben geduwd en door wind en zout water gevormd zijn(erg mooi).

Eenmaal terug aan het vaste land kregen we te horen dat de zoon van Debbie over 3 dagen zou gaan intrekken in hun huisje in Adelaide en dat hij waarschijnlijk wel wat hulp kon gebruiken bij het sjouwen. Nu was Adelaide voor ons maar 2 a 3 uurtjes rijden dus dat is dan ook geen probleem dat is wat anders dan 11 a 12 uur vanuit Newborough :s. We zijn meteen richting Adelaide getrokken en hebben heerlijk 2 nachtjes op een camping aan het strand gestaan waar we werden uitgenodigd om mee te eten met een aantal Aussies(erg vriendelijke mensen) en in voor een borreltje ^^!! Vervolgens afgesproken bij het nieuwe stulpje van Jason en Martina(leuk huisje in Adelaide 15 a 20 minuutjes rijden van het strand) waar we een mooi in elkaar gepuzzelde trailer even hebben uit geladen om tenslotte nog even gauw een tv, stofzuiger en wasmachine aan te schaffen en te plaatsen, oftewel een tevrede klant ;). Terwijl hun het huisje woon klaar aan het maken waren hebben wij heerlijk een dagje op het strand doorgebracht Jeroen nog even gegolft en hadden we bij hun mooi 3 nachtjes gratis slaap plek(als backpackers laat je dat nooit lopen!).

Vanuit Adelaide is onze reis verder gegaan richting het national park The Grampians. Na een nachtje gratis naast de weg te hebben geslapen zonder douche, door getrokken naar een camping met faciliteiten om nog even lekker op te frissen zodat we klaar waren voor een aantal nachten zonder douche. Zondag reden we het park in richting het informatie center om te vragen over het slapen in het park. De campings in het park waren echt abnormaal duur voor geen enkele faciliteiten terwijl er 1 plaats was die gewoon helemaal gratis was, oftewel "KA CHING"!! Gauw een keuze gemaakt dus.. Maandag onze eerste stop de Mackenzie falls, eerst 2 km hike richting een uitkijk punt die de gehele waterval laat zien, een en al PRACHTIG! Vervolgens na terugkeer een mooie 1.25 km afdaling langs de waterval om aan te komen bij de voet er van. Niet te omschrijven met woorden vandaar maar een aantal mooie plaatjes geschoten.

Na ongeveer 10 kilometer rond de waterval te hebben gelopen zijn we door gereden naar the Balkonies. Vanaf twee mooie uit stekende platformen had je een onwijs prachtig uitzicht over een enorme valei en naast de platformen waren 2 mooie rotsen boven elkaar gespleten erg bijzonder!
Tenslotte die dag naar het derde en laatste uitkijk punt van de dag gegaan genaamd de Boroka lookout. Een uitkijk plaats over de rand van The Grampians dat van een enorm gebergte naar een enorme vlakte over gaat en aan de rand van het park een mooie valei met een mooi meer gelegen tussen de bergen.
Nou na ongeveer 18 km te hebben gelopen zijn we lekker terug gereden naar het gratis campeer plekje dat aan de voet van een van de gebergtes lag. Hier hebben we een gezellig stel uit Canada ontmoet altijd leuk voor de afwisseling(eindelijk een keer wat anders dan al die duitsers).
De tweede dag stond de Pinacles op de planning stond aangegeven op alle voorkanten van de brochures, dus een hoogte puntje kan je het wel noemen. Een onwijs mooie wandelroute door de grand canions van Australie, dit was een uitgekerfde route over en tussen de rotsen door. Deze route leide ons door de silent street dat een lange nauwe spleet tussen twee rotsen was. En na enig klimmen en klauteren over trappen en NOG meer rotsen kwamen we eindelijke bij een fantastisch uitzicht. Na wat foto's hier te hebben geschoten ontmoette we een nederlandse jongen, ook weer is leuk. Hij was natuurlijk met twee duitse dames naar de grampians gereist. Hun sliepen met ze 3en voor 6 dagen in de auto en werden opeens uitgenodigd door een australische koppel uitgenodigd in een 5 sterren huisje te komen slapen. De jongen van het koppel heeft lang dichtbij het park gewoond en had veel tijd in het park doorgebracht, waardoor hij het gebied aardig kon. Het bleek een ontzettend aardig hippie stel te zijn die ook ons graag meenam naar de mooie plekjes in het park. Hij showde ons een mooie spot wat hij de NERV test noemde. Hier liep je over een erg smal rots punt naar het einde en sprong je doodleuk 3 meter over het ravijn naar een andere rots. Dit sloegen wij dit keer maar over. Daarna vroegen ze of we mee gingen zwemmen en kanoen, met 30 graden konden wij daar natuurlijk geen nee tegen zeggen, nadat we snel onze zwemkleeding haden aangedaan en naar het meer waren gelopen, zagen we dat de aussies een andere gedachten hadden met zwemmen als ons, die gingen helemaal uit de kleren. Na een uurtje te chillen in het water tussen de rotsen zijn we heerlijk gaan kanoen. nadat amina na 10 minuten nog steeds niet verder kwam dat alleen maar rondjes draaien dacht ze hmmm meschien zit ik tog verkeerd om in de kano, dus laten we in het midden van het meer maar omdraaien. Dat kan natuurlijk nooit goed gaan!! Dus natuurlijk ging het bootje om en probeer dan maar weer in een kano te klimmen die vol met water zit, dus zat er nog maar 1 optie op, terug zwemmen. Gelukkig kwam daar Jeroen de redder in nood al aangevaren, en heeft amien voort getrokken. na uitgeput te zijn van een lange dag, zijn we bij de aussies uitgenodigd om daar lekker te gaan eten, met zen zevenen een heerlijken pasta en salade in elkaar geflanst en eten maar.

De laatste dag hadden we de aboriganol cave art in gepland, dit zijn natuurlijk enorme grotten met prachtige aboriganol tekeningen. Zo dachten wij: zie de foto!!(pfff) Deze worden trouwens later geupload!

Nu opweg naar THE GREAT OCEAN ROAD.

To be continued!